Page 7 - Иван Ногиев (Парма Вань) - Евлог да сылöн ёртъяс
P. 7
Серпасалiс Тимушев Даниил, Пожöг сикт.
пышкайяс бöрся, кодъяс первой сюв-сяв лэбзьылiсны кормушка дорсьыс, а сэс-
ся бöр чукöртчисны. Гырысь тöрöканъяссö öтпырйö эз вермыны ньылыштны да
сёйисны торйöдлöмöн. Дыр сулалiс детинка да нимкодясис кайяс вылö, сöмын
мыйöн кутiс тiравны чеплясьысь кöдзыд вöснаыс, пырис гортас. Гöрдöдöм бан-
дзибъяса, сiйö матыстчис мамыс дорö да нюмъялiгтырйи висьталiс: «Мамö, ад-
дзан, кутшöм кормушка ме вöчи». А сэсся корис: «Мам, вайыштам Анна тьöты-
длысь тöрöканъяссö». «Мыйла?» — чуймис мамыс. «А ме кута найöс кыйны
да кайясöс вердны». «Огö нин найöс рöдмöдöй. Сiдз на гожöмнас люзьгасны.
Лок пöсь шаньгаöн пöжöм йöв юышт. А кайясыдлы сёяныд сiдз на гортсьыд
сюрас», — нюммунiс мамыс. Недыр мысти Андрей пукалiс пызан дорын да кокъ-
яссö легöдöмöн сёйис пöсь шаньга. А öшинь сайын сыöн вöчöм кормушка дорын
дзользисны пышкайяс.
7